×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

سرخط خبرها

چه مجلسی در راس امور است؟

نوشته : دکتر اکبر ظریفی

آ -《موقعیت کنونی و سنجش اهمیت مساله》
وضع عمومی کشور چه در داخل و چه در صحنه بین المللی، هرگز با وضع سه سال پیش قابل قیاس نیست. به نظرم تبیین این موضوع آسان و هم زمان دشوار است، از یک سو شماره و چگونگی ارزش موضوع های سنجاق شده به این دوره بسیار زیاد و گوناگون است و از سوی دیگر ناتمام بودن بسیاری از وضعیت های در حال اجرا ، نمی گذارد که پیامد سنجی درستی ریخت بیابد،چون هنوز همه چیز در حال شدن است.
آنچه روشن است -والبته برای سخن ما کافی است- چگونگی قرارگرفتن ما روبروی مشکلات در درون و بیرون از مملکت است که برای بسیاری از ما شفاف است. و اکنون گرفتار همین مساله  و درحال کشمکش برای برون رفت از آن هستیم.
باری، در درون گرفتار فساد در بخش های گوناگون شده ایم، قوای سه گانه نخست هماهنگی های لازم و دیگر،توانایی نهادی را برای از بین بردن این ضایعه نداشته اند. مجلس نمایندگان می بایست به طراحی قوانینی می پرداخت که این قوانین به تنهایی قادر می بودند ،تمامی روزنه های ورودبه صحنه فساد را ببندند. چرا نتوانسته اند؟ روشن است:زیرا این مهم، یک “شناخت” جامع می طلبد،شناخت از مساله، و همچنین شناخت از راه حل های بایسته! وقتی آدرس نداشته باشی، تنها به امید رسیدن تصادفی به مقصد باید بنشینی، واین کاری بس ناشدنی و تلاشی بس بیهوده است. بسیاری از افراد به عنوان نیروی انسانی موردنیازبرای گردش در دور پدیده ها،ممکن است از بسیاری جهات شایسته و سالم باشند،اما مهم این است که مطابق استاندارد برنامه ریزی ها ،در جایگاه خود کارایی داشته باشند. اضافه کنیم به این نقیصه ،ضعف های دیگروناگفتنی برخی ازعناصرانسانی را!که این نقص ها،روند طراحی ها را دچار بحران های اساسی می کند وبه دنبال آن اضمحلال برنامه های اجرایی را…
باری ، پیوند فساد انگیز نهادهای طراح و تصمیم گیر با بدنه زیرمجموعه ای ،در بخش های گوناگون،وضع را مصیبت بارتر می کند. اگر نهاد قانون گذار گرفتار مفسده نیروی انسانی شده باشد، چگونه طرحی از این نهاد بیرون می آید ؟ مکانیسم تشخیص مساله ،دچار ابزار بزه کارانه می گردد، از چارچوب بزه کارانه امید چه برداشتی باید داشت؟مفسده جویان،آیا مهمترین دغدغه شان چیست؟ از نظر آنان مردم در کجای این روند قرار دارند؟
این وضع زاییده چنین روندی است. چه باید کرد تا به ترمیم این زخم عمیق بینجامد؟
ب – 《آزموده های مردود را آزمودن خطاست》 
اکنون کشور،دارای ریختی است که می بایست برای هر گامی که برداشته می شود،برنامه روشن و درست و کارشناسی شده داشت.جای هیچگونه آسان انگاری و بی برنامگی و کاسب کاری نیست. برای اینکه داشته های پولی و انسانی کشور بیهوده هزینه نشود، بایستی خواست به انجام رساندن این ویژگی در کارگزاران تصمیم ساز، زاده وپس از آن،راه های کم کردن هزینه ها آزموده و بهترین راه کارها برگزیده شود.
از مهمترین راه کارهای پیروزی در برنامه های هماهنگ با ریخت کنونی کشور، برگزیده نشدن کسانی است که در بخش های گوناگون نیروهای سه گانه کشوری و لشگری، نمره خوبی دریافت نکرده اند. کسی که دیروز در کار سپرده شده به او خرابکاری داشته و هزینه های زیادی روی دست ساختار نهاده است، چگونه است که به خود می بیند تا دوباره در جایگاه مهمتر دیگری خود را بیازماید؟ این به دست ماست که او را به دیگران بشناسانیم،کژی های اورا بنمایانیم تا دیگران ببینند و درست رفتار کنند.
 نماینده ای که چهار سال در مجلس بوده و دراین دوره هیچ فرایند درست و روشنی در رفتارش دیده نشده، چگونه است که باز برای دوره ای دیگر خیز برمی دارد؟ آیا به هوش گزینش گران شک دارد و یا چیزهای دیگری را برای وادار کردن مردم برای گزینش خودش کاربردی می داند؟مدیری که در دوره کاری خود، دسته ای از بزه های اداری و مالی و…را در کارنامه دارد،چگونه است که دوباره برای جایگاه مهمتری چون نمایندگی مردم خیز بر می دارد؟ کجای کار را خراب می بیند که به خودش دستور آمدن به سپهر نمایندگی را می دهد؟ مردم را هیچ انگاشته یا گزینش خود را از راه های دیگر خریدنی می بیند؟
(ادامه دارد)

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.