به قلم : دکتر عزیز مزرعه 

اگر بخواهیم این موضوع را از نظر اجتماعی بررسی بکنیم نه از نگاه نظامی دلایلی وجود دارد که در در منطقه هیچگاه جنگی به وقوع نمی پیوندد

مقام معظم رهبری در دیدار کارگزاران نظام جمهوری اسلامی فرمودند جنگی نخواهد شد بلکه بر خورد برخورد اراده‌ها خواهد بود این نگاه نگاه کاملاً علمی و کارشناسی شده است .
دلایل فراوانی وجود دارد که در منطقه جنگی نخواهد شد :

۱. آمریکا می‌داند جنگ با کشورهایی که مقاوم به استوارند و راه صحیح را طی می‌کنند دشوار خواهد بود و اقتدار جمهوری اسلامی ایران به کلی مانع تأثیر پذیری انها شده است  که نمونه این اقتدار را ما در مذاکرات برجام شاهد بودیم .

۲. رهبری عالمانه مقام معظم رهبری و تلاش دانشمندان هسته ای کشور باعث شد جهان و دنیا ایران اسلامی را به عنوان کشوری هسته‌ای بپذیرد اما در کارهای صلح‌آمیز که این موضوع را آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای بارها و بارها مورد تاکید قرار داده است و هر گونه بهانه جنگ افروزی را از آمریکا گرفته است.

۳. سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر نفی هرگونه سلطه جویی و سلطه پذیری و استقلال همه جانبه است لذا آمریکا و دشمنان ایران می دانند که هیچگاه نخواهند توانست ایران را تحت نفوذ خود قرار دهند ایران تمام قوانین بین المللی را مورد احترام قرار می‌دهد و به خصوص ایران عامل ثبات و امنیت در منطقه است. لذا نمی توانند تجربه لیبی یا عراق در مورد ایران اجرا کنند .

۴. مردم منطقه و نخبگان جهان اسلام می‌دانند که ایران اسلامی می تواند عامل وحدت باشد وحدت میان کشورهای منطقه و این وحدت باعث توسعه منطقه و خاورمیانه خواهد بود که منابع فراوان منطقه زمینه این رشد و توسعه را فراهم کرده است  این فکر در میان نخبگان منطقه و اندیشمندان منتشر شده که به جای خرید اسلحه به توسعه و پیشرفت کشور خود توجه کنند و این دقیقا خواسته همه مردم است و هیچگاه از جنگ و خونریزی استقبال نکرده و نمی‌کنند .

این دلایل نشان می دهد که با وجود رشته تکنولوژی جنگی بوقوع نخواهد پیوست. تهدیدهایی وجود دارد زندگی اجتماعی را مورد تاثیر قرار خواهد داد
تهدیدهایی که می‌توان از آنها نام برد :

۱. تهدید ناشی از صنعتی شدن
۲. تهدیدهای هسته‌ای شدن و اتمی شدن جنگ ها این تهدید های بی معنا باعث شده که زندگی اجتماعی هم بی معنا شود.

گیدنز اندیشمند مسائل اجتماعی معتقد است جهان ما بعد نوگرایی ۴ ویژگی پیدا کند  :
۱. مابعد کمیابی
یعنی در این دوره چشم داشت های رشد مداوم اقتصادی باید تغییر یافته و در توزیع جهانی هماهنگی بیشتری بوجود آید و بین
شرکت ها و حکومت های ملی و فراملی باید توافق بوجود آید

۲. دموکراتیزه شدن بیش از پیش
یعنی حضور و دخالت مردم شهروندان در تمامی شیوه های حکومت و زندگی و
انتخاب روش های آن بر اساس میل و سلیقه خود

۳. حذف نظامیگری
یعنی در دوره پسا مدرن با وجود هزینه های فراوان در دوره پسامدرن و با وجود هزینه های فراوان در ایجاد تکنولوژی جنگی، جهان بدون جنگی خواهیم داشت و انسانها هیچ گاه از تکنولوژی بر علیه هم استفاده نخواهند کرد
۴. انسانی شدن تکنولوژی
به معنی چیرگی و تسلط انسانها بر ابزارها و تکنولوژی و استفاده غیر ابزاری و معقولانه از این تکنولوژی به منظور اصلاح و حفظ نظام جهانی.
در این فرایند دخالت هر چه بیشتر قضایای اخلاقی در رابطه با انسانها و محیط انان و تکنولوژی خواهیم داشت.

لذا از نگاه اجتماعی جهان بسوی صلح و آرامش در حال حرکت است و برخلاف نظر مدعیان به برخورد تمدن ها و جنگ قدرتها اعتقاد دارم مردم دنیا از جنگ و خونریزی به ستوه در امدند و هیچ حاضر نیستند تجربیات تلخ گذشته تکرار شود و بیشتر به صلح و آرامش نیاز است نا جنگ.