به قلم :عزیزمزرعه

مدتی است درصداوسیما پیام بازرگانی بااین عنوان پخش می شود
یک نفر جعبه شیرینی به اداره میاورد و از همکاران خود پذیرایی می کند
یکی از او سئوال می کند:
” مگه خبریه
دیگری جواب میدهد
پسرش پزشکی قبول شده
و با آب وتاب اسم موسسه که درس خوانده تبلیغ می کند و…..

از نظر اموزشی و تربیتی این موضوع از چند زاویه قابل بررسی است ومی توان پیام های پیدا و پنهان انرا مشخص کرد.

اولا: تبلیغ بسیار تلخی است که دارد جامعه را به سمت یک رقابت غیر علمی تحریک و تهیح می کند بطوریکه آرامش را از خانواده ها سلب کردیم و چشم هم چشمی را رواج می دهد.

ثانیا: این گونه تبلیغ ها کاملا مغایر سند تحول بنیادین، برنامه ششم توسعه، سیاست های دولت و اسناد بالا دستی که صراحتا اعلام می کند اولویت اول سوق دادن دانش اموزان به سمت رشته های فنی و حرفه ای و صنعتی است.

ثالثا: این تبلیغ و پیام های مشابه این را می رساند که در کشور ما احترام معلم به اندازه پزشک نیست حتی به اندازه مهندس ، قاضی ورزشکار ، سیاستمدار و بنگاه دار نیست بلکه دنیای امروز ما دنیای پولداران و قدرتمندان است .
رشته های دهن پر کن که باعث رقابت های دیوانه وار که چیزی جز استرس و اضطراب برای اینده سازان مملکت بدنبال ندارد.
چیزی تحت عنوان عشق وعلاقه معنی ندارد.
موسسات مافیایی و بازار برای بچه های ما تعیبن تکلیف می کنند و آستانه تحمل بچه های ما خیلی پایین آمده و نمونه های انرا در بین ورزشکاران دیدیم که چه راحت عکس العمل نشان می دهند .
در بیشتر بحران ها همدیگر را متهم می کنیم در گران شدن ارزاق عمومی در بحث ریزدگردها در شکسته شدن سیل بندهای خوزستان
و …..

کشوری که قصد دارد روی محور توسعه حرکت کند باید هوشمند ترین افراد را برای معلمی انتخاب کند و اگر شغل معلمی مورد احترام قرار گرفت انوقت اموزش و پرورش می تواند نجات بخش جامعه باشد .

نجات جامعه در زمین فوتبال ویا در صحن مجلس ویا در زمین کشاورزی نیست بلکه نجات جامعه در مدرسه است. اگر مدارس ما نماد فقر و بدبختی باشند انتظار شور و نشاط در جامعه نداشته باشید.
مدرسه ای که امکانات بازی کتابخانه ازمایشگاه وسایل گرمایشی و سرمایشی نداشته باشد مدرسه نیست محل تجمع دانش اموزان است و نگرش ها به اموزش و پرورش باید زیرورو شود .
باید از معلمین به نیکی یاد بکنیم بهترین مزایا را به آنان بدهیم خیابانها و کوچه های شهرهای ما بنام این بزرگان پرشود آنوقت شاهد خواهیم بود که چگونه کشور مسیر ترقی را خواهد پیمود .