پیش از این استاندار خوزستان وعده آبرسانی به غیزانیه تا پایان سال ۹۵ را داده بود

طرح آبرسانی به بخش غیزانیه در شرق اهواز با بیش از ۸۰ روستا از مصوبات استاندار خوزستان در بازدید از این بخش در دی ماه ۹۵ بوده و مقرر بود این روستاها تا پایان آن سال، از آب شرب بهره مند شوند. اما این وعده محقق نشد. پس از اعتراضات مردم غیزانیه در بهار امسال، طرح آبرسانی که متوقف شده بود دوباره فعال و مقرر شد تا اول آبان ماه این طرح به بهره برداری برسد.

استاندار خوزستان  در بازدید از طرح آبرسانی به غیزانیه در روستای «خیط الرواس» در شهرستان باوی، دلیل تاخیر در اجرای طرح آبرسانی به غیزانیه را افزایش قیمت ارز و کوتاهی دستگاه های اجرایی عنوان کرد و گفت: این مسائل باعث شد که نتوانیم به وعده خود در تامین آب شرب روستاها عمل کنیم اما با فعال شدن دوباره طرح، آب شرب روستاها تا پایان سال تامین می شود.

غلامرضا شریعتی مشکل اصلی بخش غیزانیه را آب شرب دانست و با اشاره به بازدید خود از این بخش در سال ۹۵، افزود: طرح آبرسانی به این روستاها قرار بود ظرف چند ماه تکمیل شود اما متاسفانه کار به خوبی پیش نرفته و در حال حاضر بخشی از طرح اجرا شده است.

وی اضافه کرد: ۲۳ کیلومتر لوله گذاری برای طرح آبرسانی به روستاهای شرق غیزانیه لازم است که تاکنون ۱۲ کیلومتر لوله گذاری انجام شده و امیدواریم ۲ تا سه ماه آینده به اتمام برسد.

شریعتی اظهار داشت: تامین لوله برای روستاهای غرب غیزانیه به سازمان آب و برق واگذار شده بود که تا کنون ۲۵ کیلومتر لوله خریداری شده و شرکت آب و فاضلاب روستایی متعهد شده به محض تحویل لوله ها ظرف سه ماه آب روستاها را تامین کند.

استاندار خوزستان درباره عدم تحقق مسئولیت اجتماعی شرکت مناطق نفتخیز در تامین سرویس ایاب و ذهاب مدارس ۳۵ روستای غیزانیه گفت: این مساله از طریق شرکت نفت در حال پیگیری است.

بر اساس این گزارش در حاضر بیش از ۳۰ روستای بخش غیزانیه به دلیل نداشتن شبکه آب شرب به وسیله تانکر آبرسانی می شود و در بقیه روستاها نیز آب به دلیل افت فشار به صورت سهمیه بندی است.

طرح آبرسانی به غیزانیه شامل ۲ مصوبه در سال ۹۵ بوده که یک بخش آن ۲۵ کیلومتر لوله گذاری از تاسیسات شهرستان کارون (ایستگاه خسروی) به دهستان مشرحات بود و مقرر شده بود سازمان آب و برق لوله های مورد نیاز را خریداری و به شرکت آبفار تحویل دهد.

مصوبه دوم شامل ۵۵ کیلومتر لوله گذاری است که یک بخش آن از شیبان تا صفیره بر عهده شرکت آبفار بوده و بخش دیگر از صفیره تا تاسیسات نزهه که بر عهده آبفار و شرکت نفت بوده است.