یکی از پژوهشگران و مخترعان شرکت ملی حفاری ایران در تازه ترین دست یافته های خود موفق به ابداع روش جدیدی برای درمان زخم های مزمن نظیر زخم دیابتی، زخم بستر، سوختگی و زخم های سرطانی شد.

بنا به این گزارش دکتر اصغر صادق آبادی در توضیح بیشتر در این باره گفت: این روش استفاده از لارو درمانی و مهندسی بافت پوست است که توسط محققان مهندسی پزشکی دانشکده علوم و فناوری های پزشکی واحد علوم و تحقیقات تهران برای اولین بار در کشور ابداع گردیده است.

وی با اشاره به اینکه این روش را زیر نظر دو استاد دانشگاهی دکتر نجم الدین و دکتر آصف نژاد ابداع نموده، افزود: مدتی است که لارو درمانی در جهان در حال انجام می باشد اما ایده استفاده تلفیقی از لارو درمانی و مهندسی بافت، اولین بار توسط این محققان مطرح شد.

صادق آبادی با این یادآوری که لارو درمانی در سال ۲۰۰۴ میلادی توسط FDA مورد تائید قرار گرفت و در سال های قبل نیز در ایران فعالیت هایی در این خصوص انجام شده بود، اظهار کرد: مشکل اصلی زخم های سخت، خطر عفونت، عمق آنها و از دست رفتن بافت می باشد.

این پژوهشگر توضیح داد: در افراد دیابتی براثر حادثه های خیلی کوچک زخم هایی ایجاد می گردد که منجر به زخم های عفونی و بزرگ تبدیل می شود و به روش های معمول پزشکی جواب نمی دهد تا جایی که در موارد متعدد به علت عفونت شدید پزشکان ناچار به قطع عضو می گردند.

وی ادامه داد: مورد دیگر استفاده از لارو مگس، معالجه زخم بستر است. افرادی که سکته کرده اند و به طور دائم در بستر به سر می برند یا در افراد فلج و با ضایعات نخاعی زخم های عفونی عمیق و سخت ایجاد می شود که با استفاده از لارو مگس سبز به همراه مهندسی بافت به طور سریع و معجزه آسا انواع زخم های بستر مورد درمان قرار می گیرد.

صادق آبادی گفت: به جز موارد پیش گفته این روش برای درمان آبسه، زخم های پوستی، عفونت استخوان، زخم های سوختگی، قانقاریا و آسیب های جنگی قابل استفاده است.

این پژوهشگر افزود: در لارو درمانی از گونه ای مگس موسوم به Lucilia Sericata استفاده می شود. برای درمان زخم هایی که حالت عفونت شدید دارند از روش های متداول پزشکی که انجام جراحی و خارج کردن بافت های عفونی و بافت نکروزه است استفاده به عمل می آید.

وی اظهار کرد: در این روش جراح هر قدر که تلاش نماید همراه با برداشتن بافت نکروزه قسمتی از بافت سالم را هم بر می دارد یعنی به جای اینکه زخم کوچک شود، بزرگ تر می گردد. اما در روش لارو درمانی، لاروها فقط به بافت های مرده حمله می کنند.

صادق آبادی گفت: در این روش نیاز به بیهوشی و بستری شدن و جراحی بیمار نیست. لذا بسیار ارزانتر از روش های معمول پزشکی است ولی تاثیر آن به مراتب از روش های پزشکی شامل جراحی و آنتی بیوتیک تراپی بیشتر است.

ابداع کننده این روش افزود: لاروها سه فعالیت اساسی بر عهده دارند برداشتن بافت مرده، گند زدایی و بهبود زخم. از طرفی راههای عای مرسوم برای مقابله با از دست رفتن بخش زیادی از پوست، پیوند از پوست فرد دیگری یا یک جسد است. نقطه ضعف این روش نبود پوست کافی برای این کار است، در حالی که احتمال موفق نبودن عمل و نپذیرفتن پوست جدید توسط بدن یا عفونت نیز وجود دارد.

وی ادامه داد: زمانی که مقدار بسیار زیادی از پوست فرد، آسیب دیده این روش با مشکل مواجه می شود و در اینجا مهندسی بافت که به معنی توسعه و تغییر در زمینه رشد آزمایشگاهی سلول‌ها در بافت و یا عضو است جایگزینی و ترمیم قسمت آسیب دیده بدن با این روش درمان می شود.

صادق آبادی اضافه کرد: در مهندسی بافت ابتدا یک ماده متخلخل به عنوان ماتریکس خارج سلولی یا داربست برای رشد سلول‌ها تهیه شده و سپس عوامل رشد بر روی آن قرار می‌گیرد. پس از رشد مناسب سلول‌ها در فضای تخلخل‌ها، داربست از محیط آزمایشگاه به درون بدن موجود زنده منتقل می‌شود.

این پژوهشگر تصریح کرد: برای تهیه بافت پوست از روش طراحی و رشد بافت‌ انسانی مصنوعی در خارج از بدن برای کاشت بعدی جهت جایگزینی بافت‌های پوستی ناسالم استفاده می شود. مشکل اصلی زخم های سخت، خطر عفونت، عمق آنها و از دست رفتن بافت می باشد به طوری که گاهی اوقات آنچنان شدید و گسترده می شوند که منطقه وسیعی از پوست از بین رفته و بافت های زیرین آن بدون حفاظ می مانند.

وی گفت: در این موارد ممکن است بدن نتواند بافت جدیدی را برای حفاظت جایگزین نماید، لذا بهترین روش برای درمان زخم های سخت استفاده تلفیقی از لارو درمانی برای پاک کردن زخم از بافت های مرده و عفونی و استفاده از پوست تهیه شده توسط مهندسی بافت برای ترمیم و حفاظت می باشد.

صادق آبادی افزود: به این صورت که از قبل پوست مصنوعی توسط مهندسی بافت تولید شده و به طور موازی مراحل لارو درمانی صورت می گیرد و پس از پایان عملیات لارو درمانی پیوند پوست با استفاده از پوست ساخته شده به روش مهندسی بافت انجام می شود.

وی خاطر نشان کرد: با توجه به درصد موفقیت بالای این روش توسعه و استفاده از روش فوق به طور جدی توصیه می شود و لازم است به طور وسیع برای درمان بیماران در کشور مورد استفاده قرار گیرد، واضح است این روش که تلفیق یک روش باستانی و یک روش مدرن با درصد موفقیت بالا و هزینه کم می باشد، حمایت و برنامه ریزی مسئولان و کار گروهی متخصصان رشته های مختلف را می طلبد.